نوآوری از طریق ارزش افزوده‌ای که برای عملکرد سازمان خلق می‌کند، نقش مهمی در توسعه کاروکسب‌ها ایفا می‌کند. نوآوری را می‌توان از طریق تامین نیازهای جدید مشتریان و یا تامین نیازهای فعلی با روش‌های متمایز جاری کرد. صاحب‌نظران معتقدند در دنیای امروز که نوسان‌های فزاینده‌ای به همراه دارد، نوآوری می‌تواند برای سازمان‌های اهرم رقابتی بسیار ارزشمندی باشد.

ظرفیت نوآوری یکی از مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده عملکرد یک سازمان به شمار می‌رود. هنگامی که از نوآوری سازمانی صحبت می‌شود، اغلب انتظار می‌رود نتایج آن در قالب تغییراتی در سازمان دیده و درک شود. این تغییرات بیشتر در سازوکارهای انجام کار، ساختار حکمرانی، و یا تعاملات بیرونی خود را نشان می‌دهند. با این حال می‌بایست در نظر داشت که بین نوآوری و تغییر سازمانی تفاوت‌های وجود دارد. تفاوت اصلی بین نوآوری سازمانی و تغییر سازمانی در اجرای یک روش سازمانی است که قبلاً در شرکت استفاده نمی‌شده است.

نوآوری سازمانی کاری چالش‌برانگیز است که به عوامل بسیاری مانند استراتژی فرهنگ شرکت، و زمینه فعالیت و بازاری که سازمان در آن مشغول به فعالیت است بستگی دارد. نوآوری سازمانی ارتباط نزدیکی با نوآوری محصول یا فرآیند دارد. محصولات جدید اغلب به برخی فرآیندهای تولید جدید نیاز دارند، و این فرآیندها مستلزم ایجاد ساختارهای جدید سازمانی هستند. یکی دیگر از ویژگی های مهم نوآوری سازمانی، بعد اجتماعی آن است، چرا که بر فرهنگ سازمان تاثیر می‌گذارد و کارکنان را در فرآیند مشارکت می‌دهد.